تعیین ارتباط بین سرمایه اجتماعی و بهره وری کارکنان ستاد مرکزی سازمان بیمه سلامت ایران

هدف این تحقیق تعیین ارتباط بین سرمایه اجتماعی و بهره وری کارکنان ستاد مرکزی سازمان بیمه سلامت می باشد. این پژوهش از نظر هدف تحقیق، کاربردی و از نظر نوع تحقیق، پیمایش توصیفی و از نظر روش، همبستگی می باشد و در خرداد ماه 1392 آغاز و در بهمن ماه 1392 پایان یافته است. جامعه آماری این پژوهش تمامی کارکنان ستاد مرکزی سازمان بیمه سلامت که 350 نفر می باشند را تشکیل می دهند، می باشد و برای تعیین تعداد نمونه، از فرمول برآورد حجم نمونه کوکران استفاده گردیده است، بر این اساس از آنجا که تعداد جامعه آماری مشخص است، لذا اساس فرمول کوکران برای 350 نفر، با سطح خطای 5% تعداد 184 نفر نمونه برآورد شده است. انتخاب نمونه ها از بین جامعه آماری نیز به روش تصادفی ساده انجام شده است. جمع آوری اطلاعات از طریق 2 پرسشنامه، شامل سؤالات مربوط به سنجش بهره وری و ارزیابی میزان سرمایه اجتماعی انجام شده است. روایی پرسشنامه های مذکور از روش آلفای کرونباخ سنجیده شده که با ضریب 0/818 در پرسشنامه سرمایه اجتماعی و ضریب 0/794 در پرسشنامه بهره وری مورد تأیید قرار گرفته است. پرسشنامه ها در بین نمونه ها توزیع شده و پس از آن با گردآوری داده ها و کمی نمودن آن، اطلاعات به دست آمده در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بخش آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین، انحراف معیار و جداول آماری و نمودارها می باشد و در بخش آمار استنباطی از آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون استفاده شده است، زیرا هدف در این تحقیق بررسی رابطه ابعاد سرمایه اجتماعی با بهره وری کارکنان بوده است. در این تحقیق، برای سرمایه اجتماعی از مدل «ناهاپیت و گوشال» و برای بهره وری از مدل «اچیو» «هرسی و گلداسمیت» و ارتباط ایندو مدل با یکدیگر استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که رابطه مثبت و معناداری بین سرمایه اجتماعی و بهره وری در سطح اطمینان 9/99% وجود دارد و همچنین بین ابعاد ساختاری، شناختی و رابطه ای سرمایه اجتماعی با بهره وری رابطه مستقیم و معنا داری وجود دارد.